3 Aralık 2010 Cuma

Oruç Aruoba---çaldım çırptım...telif felan demedim

yaşamın, bir şeyleri yitirmenin süreci olacak - sonradan da, bu yitirdiklerini aslında yitirmemiş olduğunu öğrenmenin süreci...

yaşadıkların, yitmeyecekler - yaayacaklar.ş

bir şeyleri yaşamışsan, gerçekten yaşamışsan,

onları yitiremezsin artık-istesen bile istemesen bile, yasar artık onlar..

yasadıklarınsın...

yaşamın, bütün yaşadıklarını yitirip, yeniden kazanmanın süreci olacak - hep yeniden yitirip, hep yeniden kazanmanın sureci....

************************************************
'bir yere gitmem gerekiyordu;sen aradın, 'gitme' dedin-ben de gitmedim.'
************************************************
geceyi düşleriz gündüzken,


geceyken de gündüzü,

yitirebileceklerimiz yitiktir

onlardan uzaktayken ama

özleriz, döneriz yeniden

yitirmeden

yitirebileceklerimizi

yitiremediklerimize.

**********************************************
özlem, özleyenin özlenen ile yeniden buluşma olasılığı arttıkça, ya da zamanı


yaklaştıkça, -garip ya işte-, azalacağı yerde, çoğalır:-

özlemi azaltabilecek tek şey, çünkü, özlenenin kendisidir -özleyenin

'kollarında', kanlı-canlı, orada, olması... özleme tek çare, özlemin, artık, olamamasıdır-

yoksa, özlem, hep, vardır...



özlem, hep...

*****************************************
ne ki hiç


simdi gelecek

sana bahar yeniden:

birak, bilme, ne.

ne bil, ne bilme:

gelsin hepsi yeniden

sen bilmeden, hiç.
**********************************************

"özlem, örneğin, işitmeyeceğini bildiğin birisine-
yalnızca
ona; ama, kendi kendine -''nerdesin?''
diye seslenmendir."

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder