24 Ocak 2011 Pazartesi

2011 ocak

Tori Amos dinlemenin vakti gelmiş de geçiyor.

Gürültülü bir ortamda çalışan biri olarak onun fiziksel dinginliğine ve duygusal patlamalarına ve müziğinin sessizliğine ve çalınmayan notalarına daha çok ihtiyaç duyuyorum.

Bitirmem gereken çok iş var ama herşeyi ağırdan alıyorum. Artık zaman benim için uçup giden bir fiziksel vasıf olmaktan çıktı. Büyük bir şimdiyi yaşıyorum. Hayatta hiçbirşeye geç kalınmayacak herşeyi ya şimdi yapacaksın ya da hiç yapmayacaksın. Arada ise hiçbir fark yok.

Haftanın gününü yayınlanan diziler sayesinde takip ediyorum. Hafta içi Real Madrid maçı varsa tüm algım kayıyor. Bütün haberlerimi bloglardan ve ekşisözlükten alıyorum artık. Günlük düzenli yayın organlarıyla ilgimi kestim. Yeni dinlemeye başladığım grupların 1978'de kurulduğunu farkediyorum. Kendimi 1978'de 30 yaşındaymışım gibi hissediyorum. Yıllar bana doğru akmıyor artık. Dere kıyısında oturmuş herkesin hayatının önümden akışını seyrediyorum.

Sevdiğimin elinden tutmuşum ve şimdinin bitmemesini bekliyorum. Çünkü biz şimdi beraberiz ve hep şu an ayrılacakmış gibiyiz.

Şu an herşeyi bırakıp hiçbirşey olabilecek gibiyim.

Dövüş Kulübü'nü acilen okumayı bitirmeliyim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder